Wieszczka

Nie wiem, jak to się właściwie stało.

Pewnego dnia szłam sobie ulicą, zwyczajną uliczką w moim mieście, aż tu nagle pojawiły się one. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, kim są. Były miłe, piękne, wręcz idealne. Dopiero później miałam się przekonać, że pod piękną powłoką kryły się moje najgorsze demony.

W ten sposób, omamiona pięknymi kłamstwami, stałam się Śniącą na jawie – dziewczynką wciągniętą w świat koszmarów na jawie.

Miałam wtedy dziesięć lat. Trochę niesprawiedliwe, nie uważasz?

Zasadnicze pytanie brzmi, co w tym świecie jest sprawiedliwe ostatnimi czasy?

Przepraszam, filozofowanie na temat świata jest bardzo przyjemnym tematem, ale Ty, jak mniemam, nie po to tu przyszedłeś. Patrząc na wielki napis nade mną przyszedłeś dowiedzieć się czegoś o mnie.

Gratuluję odwagi.

Wielu ludzi chciało mnie poznać, bo z pozorów byłam miła. Pozory często mylą! Masz przed sobą jedną z najbardziej chamskich, niemiłych, szczerych do bólu osób na świecie. Tak mnie zmieniły moje demony. Zdziwiony?

Nie? To dobrze, już Cię lubię.

Tak? To w sumie też dobrze, masz jeszcze szansę ratować swoją nienaruszoną psychikę... albo nie. To zależy od wielu czynników. Widzisz wszędzie demony, czarownice i białe króliki? Tak? Przepadłeś.

Wiek? Nie zdziw się, bo ledwie lat piętnaście. Oddałabym wszystko, żeby teraz zobaczyć zdziwione miny niektórych ludzi, naprawdę.

Muzyka? Człowieku, czy Ty naprawdę nie masz ambitniejszych pytań? No ale okej, klient nasz pan. Więc najlepszym określeniem mojego gustu muzycznego to: wszystko, co normalne dla ludzi mego pokroju. Metal, rock, reggae, muzyka klasyczna, rap. Co mi w łapki, a raczej w uszy, wpadnie.

Wiem, takiego dziwadła w życiu swoim nie spotkałeś nigdy. Brawo, naciesz się Twoim pierwszym razem! Bez urazy.

To tyle, co mogłam powiedzieć w ten sposób o sobie. Chcesz więcej? Poczytaj notki, tam masz całą mnie. Zawsze zostaje również mail, bo tam mnie najłatwiej chwycić; mylonely.daysoad@gmail.com

I pamiętaj: Tylko wariaci są coś warci, bez nich świat byłby nudny.