Poranek skąpany we mgle

Jeszcze cisza.

Jeszcze... noc?

Jeszcze smutek.

Ciche miasto, skąpane we łzach

budzi się do życia.

życia? Jakiego znowu życia?

Bez światła, bez dnia, jedynie noc

zła.

To miasto skąpane we mgle

wita cię, wyciągając długą rękę.

A gdy ją uchwycisz,

pociągnie cię w przepaść

trumny

i

śmierci.