Moje małe niebo

Zbyt wiele tu uczuć, by się nie pogubić.

Każdego dnia plączę się po labiryncie snów.

Czemu pozwoliłeś mi się tu zgubić?

Zniknęło wyjście stąd w twych oczach znów.

Czekolada – kolor mego nieba znika.

Odwracając wzrok zabierasz go w nicość.

Wraz z każdym pustym dniem zegar życia tyka,

Zabrałeś moje niebo – mam już tego dość…

Miłość, nienawiść – tak cienka granica,

Zostaw już mnie, nazwij jak chcesz.

Może być nawet głupia diablica!

Tylko oddaj niebo na powrót w me ręce,

Bo spadam, choć lecieć chcę.

Lecz twe złe słowa wepchnęły mnie do grobu.

Smutny trup, serce ma już z lodu.